Εδώ το δέντρο...πιο πίσω το δάσος!

Με αφορμή την ιστορία της 37χρονης Βουλγάρας και των απόψεων και θέσεων που εκφράστηκαν από τους δημοσιογράφους αλλά και κάθε λογής ειδικούς και αναλυτές διαπιστώνω για άλλη μια φορά τον παραλογισμό του ατόμου και της κοινωνίας...για άλλη μια φορά... Δυστυχώς ήταν ακόμη μια αφορμή για να σκοντάψουμε πάνω στο δέντρο να κοιτάξουμε μέσα στην κουφάλα και να αφήσουμε το υπόλοιπο δάσος στην απέξω...Για να καταλάβω το θέμα ήταν απλά η "Βουλγάρα" που κακοποιούταν, το διάστημα, το είδος της βίας που της ασκήθηκε, οι ψυχολογικές διαταραχές που υπέστει;... και συνεχίζω να αναρωτιέμαι, η τοπική κοινωνία για άλλη μια φορά σιωπά; γιατί αυτή η αποφυγή ευθυνών και υπευθυνότητας; πως είναι δυνατόν στην ερώτηση: "μα, καλά δεν είχατε προσέξει κάτι;" η απάντηση να είναι πάντα η ίδια; πότε επιτέλους θα αποδεχτούμε το γεγονός οτι υπάρχει ο θύτης, το θύμα, αλλά τον κύριο λόγο θα τον έχει πάντα ο ηθικός αυτουργός (όπου ζήτηση και προσφορά, βασική αρχή της οικονομίας) και ο μάρτυρας (ο οποίος τελικά δεν μαρτυρά, αλλά απλά χώνει την μύτη του στην κουφάλα και μετά "δεν είδα, δεν ξέρω"). Το θέμα έχει πολλές διαστάσεις αλλά εμείς παραμένουμε να το βλέποπυμε μονοδιάστατο...στενοκέφαλοι και παρτάκηδες...cool guys, αλλά μην το παίζουμε και οτι πέσαμε από τα σύννεφα, καταντά αστείο αν όχι, γελοίο...