μετακομίζω...

αλλαγή περιβάλλοντος...αν και το χάος θα συνεχίσει μια χαρά να υφίσταται...

Ο πολιτισμός γεννήθηκε στην Ελλάδα....

...κάποτε! Όλο αυτό το διάστημα με τις διακοπές ρεύματος καθημερινά, νοιώθω σαν να ζούμε στην κατοχή, σαν να χτίζονται τώρα τα εργοστάσια και να δημιουργούνται προβλήματα στις μονάδες και στις γεννήτριες, σαν να βγήκαμε από κανένα πόλεμο και προσπαθούμε να αναδιοργανωθούμε, σαν να είμαστε έτοιμοι να γυρίσουμε στην stone age...,επιτέλους είναι καιρός να δημιουργηθεί υγιής ανταγωνισμός αντί μονοπωλείου για να λειτουργήσει κάτι σωστά. Εντάξει, όλοι είμαστε σύμφωνοι οτι το ασφαλιστικό είναι το μεγάλο ζήτημα για το οποίο θα πρέπει να γίνει κάτι...ΤΩΡΑ και στα μέτρα του εφικτού και όχι του παράδοξου, ΑΛΛΑ όταν μιλάμε για το ηλεκτρικό της χώρας που έχει μόνο έναν παροχέα...και σε αυτό βασίζονται βιοτεχνίες, εργοστάσια, νοσοκομεία, μαγαζιά, νοικοκυριά κτλ, (σίγουρα για κάποια από αυτά υπάρχουν οι γεννήτριες, αλλά όχι για όλα και για όλους)το θεωρώ λίγο παράλογο...
Όσο για τις σωρούς σκουπιδιών που βρίσκονται εδώ και 12 μέρες περίπου σε κάθε δρόμο τι να πω...όχι για τους απεργούς βεβαίως, αλλά για εμάς...τους πολιτισμένους Έλληνες...εχθές το βράδυ καθόμουν στο μπαλκόνι και παρακολουθούσα το δρόμο, ήταν καταπληκτικό να βλέπεις να βγαίνει κάποιος από την δίπλα πολυκατοικία, με 2 μαύρες σακούλες και αντί να τις αφήσει στον κάδο μπροστά του, τις μετέφερε στον επόμενο στις πιο κάτω πολυκατοικίες, κάποια άλλη θεώρησε λογικό να βγάλει ένα ολόκληρο στρώμα και να το παρατήσει μεταξύ πεζοδρομίου και δρόμου, είναι φοβερό οτι οι Έλληνες εκτός από τις ευθύνες μας μεταφέρουμε και τα σκουπίδια στους άλλους, έχουμε και την ευαισθησία να βγάλουμε και τα στρώματα προκειμένου αν περνάει κάποιος την ώρα που γίνεται η διακοπή ρεύματος να καθήσει λίγο να περιμένει μέχρι να έρθει το φως...(νομίζω ότι όλοι έχουμε μπαλκονάκια και μπαλκονάρες...περιορίστε το χάος στους δρόμους...αυτές οι κινήσεις δεν σας κάνουν πιο καθαρούς!!!)Είμαστε ο πιο βρωμερός και απολίτιστος λαός που έχω γνωρίσει...καληνύχτα σας!

Κανένας δεν είναι τόσο απελπιστικά αδιόρθωτος...

...όσο εκείνος που δεν παραδέχεται τα λάθη του.
Δεν ξέρω τι με έχει πιάσει, ίσως η κουβέντα που είχα χθες με έναν φίλο μου για τα θέματα που απασχολούν την καθημερινότητα...ασφαλιστικό, κακοκαιρία, η απόφαση κάποιων βενζινοπωλών να απεργήσουν, η ιστορία του Ζαχόπουλου, του Μάκη, του Θέμου, του Κλαδά και των υπολοίπων, οι επαναστάσεις εντός του ΠΑΣΟΚ και πολλά άλλα. Λοιπόν ίσως να είναι ο φόβος οτι κανείς δεν πρόκειται να αλλάξει, ο φόβος μήπως κι εγώ έχω επαναλάβει ή επαναλάβω λάθη του παρελθόντος, μήπως και αδικήσω κάποιον και να μην το μάθω ποτέ, μήπως το έχω κάνει ήδη...τελικά, ο κάθε άνθρωπος μπορεί να μάθει από τα λάθη του; Ή είναι στο DNA του να λησμονεί και να δοκιμάζεται ξανά και ξανά στα ίδια και στα ίδια σενάρια;
Δεν ξέρω, καλύτερα να πέσω για ύπνο και να το ξανασκεφτώ αύριο...

Μετά το Ιράκ...

παίρνει σειρά το Ιράν. Δεν ξέρω, αν δεν καταλαβαίνω κάτι σωστά, αλλά μετά από τον πόλεμο στο Ιράκ η Ε.Ε βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ζητά συνεργασία για την επίλυση του ενεργειακού προβλήματος. Μιας και το Ιρακ είναι πλούσιο σε πετρέλαιο και αέριο και μιας και θα τους βοηθήσουμε στην επανοικοδόμησή του, γιατί όχι...χμ, βολικό... Και μήπως να βλέπαμε τι θα κάνουμε και με το Ιράν που πραγματοποιεί εμπλουτισμό ουρανίου, "κρυφά" από εμάς και χωρίς εμάς, και μήπως αποτελεί "παγκόσμια" απειλή, α, ναι νομίζω οτι αν εστιάζαμε και στην παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στις απειλητικές προθέσεις απέναντι στο Ισραήλ, σίγουρα θα καταλήγαμε στην φράση του Solana: "όλοι έχουμε να κερδίσουμε από μια εξομάλυνση των σχέσεων"...